Doğuştan skolyoz, yeni doğan çocuklarda belirgin yan eğriliklerin göründüğü bir durumdur. Bu, erken fetal gelişim sırasında (4. ve 8. haftalar arası) omurganın gelişimiyle ilgili sorunlar nedeniyle ortaya çıkar. Bu anormal gelişme, bir veya daha fazla omurganın tam olmayan oluşumu veya ayrılmama durumuna yol açarak doğuştan skolyozu sonuçlar. Sıklıkla, omurilikte (%41), kalpte (%7-12) veya böbreklerde (%20) eşlik eden anormallikler olabilir.
Skolyoz sınıflandırmasında, doğuştan skolyoz genel populasyonda yaklaşık %1-4 sıklığı ile idiopatik skolyozdan sonra en yaygın ikinci türdür.
Çeşitli faktörler, gebelik sırasında enfeksiyonlar, vitamin ve mineral eksiklikleri, anne diyabeti, kalp hastalıkları, hipertermi, alkol kullanımı ve valproik asit zehirlenmesi dahil olmak üzere doğuştan skolyozu tetikleyebilir. Ayrıca, doğuştan skolyoz diğer doğuştan hastalıklarla ilişkilendirilebilir.
Yapısal defektler, doğuştan skolyozun oluşumunda önemli bir rol oynar. Örneğin, diğer omurgalar arasında piramit şeklinde bir yarım omurga, omurganın bükülmesine ve skolyozun oluşmasına neden olabilir. Kaburga kafesindeki sorunlar, kaburgaların birbirlerine bağlandığı yerlerde, omurga sütununun asimetrik büyümesine ve doğuştan skolyoz oluşumuna yol açabilir.
Erken tanı çok önemlidir çünkü doğuştan skolyoz genellikle ilerleyicidir. Ebeveynler, bebeğin boynunda, sırtında veya belinde herhangi bir farklılık fark ederlerse bir doktora başvurmalıdır. Erken yaşlardaki zamanında tedavi, cerrahi müdahaleyi gerektirebilir.
Eğriliğin izlenmesi, tedavinin başarısı için çok önemlidir. Tedavi yaklaşımı, eğriliğin derecesi ve konumu, hastanın yaşı ve eşlik eden kifoz veya lordozun varlığı gibi faktörlere bağlıdır. Düzenli izleme, röntgen görüntülemeyi içerir, ilerlemeyi izlemeye ve gerektiğinde zamanında müdahaleye yardımcı olur.
Uzun eğriliklere sahip doğuştan skolyoz hastalarında, özellikle ikincil eğriliklerin tedavisinde, brace tedavisi yararlı olabilir. Ancak, brace tedavisi genellikle kısa ve esnek olmayan eğrilikler için daha az başarılıdır.
İlerleyen vakalarda, cerrahi tedavi en çok uygulanan yöntemdir. Cerrahi seçenekler arasında hemivertebra reseksiyonu, büyüyen çubuklar kullanılarak eğriliğin kontrolü, omurga füzyonu ve VEPTR (Dik Expandable Prosthetic Titanyum Kaburga) ameliyatı bulunur.
Hemivertebra reseksiyonu, doğuştan skolyoza neden olan eksik hemivertebra işlemi cerrahi olarak çıkarılmasını içerir, bu da daha fazla eğriliğin önlenmesini sağlar.
Skolyoz eğriliklerinin üst ve alt uçları arasına yerleştirilen büyüyen çubuklar kullanılarak, omurga füzyonu olmadan düzeltme elde edilebilir. Bu çubuklar periyodik olarak uzatılır, düzgün düzeltme ve yetişkinliğe kadar doğru büyümeyi sağlar. Daha yeni bir teknik, tekrarlanan ameliyatları azaltan manyetik büyüyen çubukları içerir.
Öte yandan, omurga füzyonu, düzeltmenin sürdürülmesi için omurgaları birleştirme işlemi içerir. Bu seçenek, tam omurga gelişimine sahip genç hastalar veya yetişkinler için daha uygun olabilir.
Skolyoz ve kaburga anormalliklerine sahip hastalar için VEPTR ameliyatı, skolyozu düzeltmeyi ve kaburga kafesini genişletmeyi amaçlar, böylece akciğer yetmezliklerini önler. Kaburga kafesi genişletilir ve yeterli kaburga kafesi hacmi elde edildikten sonra gençlik sonunda bir omurga füzyonu ameliyatı yapılır.
Sonuç olarak, doğuştan skolyoz, hastanın yaşına ve eğriliğin ilerlemesine dayalı olarak erken tanı ve uygun tedavi gerektirir. Düzenli izleme, en iyi sonuçları elde etmek ve daha fazla komplikasyonları önlemek için hayati önem taşır.
Hastalarımızın Öncesi ve Sonrası Fotoğraflarındaki dönüşümlere bakın.
Şimdi bu testi yapın ve skolyoz riskinizi öğrenin!
