Wrodzona skolioza to stan, w którym u nowo narodzonych dzieci pojawia się nieprawidłowe boczne zakrzywienie kręgosłupa. Wynika to z problemów z rozwojem kręgów podczas wczesnego rozwoju płodowego (między 4. a 8. tygodniem). Nieprawidłowy rozwój może prowadzić do niekompletnej formacji lub nieudanego podziału jednego lub więcej kręgów, co skutkuje wrodzoną skoliozą. Często mogą towarzyszyć nieprawidłowości w rdzeniu kręgowym (41%), sercu (7-12%) czy nerkach (20%).
W klasyfikacji skoliozy, wrodzona skolioza jest drugim najczęściej występującym typem po idiopatycznej skoliozie, z częstością około 1-4% w populacji ogólnej.
Różne czynniki mogą przyczyniać się do wrodzonej skoliozy, w tym infekcje podczas ciąży, niedobory witamin i minerałów, cukrzyca matki, choroby serca, hipertermia, używanie alkoholu i zatrucie kwasem walproinowym. Ponadto, wrodzona skolioza może być związana z innymi chorobami wrodzonymi.
Wady strukturalne odgrywają znaczącą rolę w powodowaniu wrodzonej skoliozy. Na przykład piramidopodobny półkręg pomiędzy innymi kręgami może powodować zginanie kręgosłupa i tworzenie skoliozy. Problemy z klatką piersiową, gdzie żeberka łączą się ze sobą, mogą również prowadzić do nieasymetrycznego wzrostu kolumny kręgowej i wrodzonej skoliozy.
Wczesne rozpoznanie jest kluczowe, ponieważ wrodzona skolioza ma tendencję do postępu. Rodzice powinni skonsultować się z lekarzem, jeżeli zauważą jakiekolwiek różnice w szyi, plecach lub pasie dziecka. Wczesne leczenie w młodym wieku może wymagać interwencji chirurgicznej.
Monitorowanie zakrzywień jest istotne dla sukcesu terapii. Podejście do leczenia zależy od takich czynników jak stopień i lokalizacja zakrzywienia, wiek pacjenta oraz obecność towarzyszącej kifozy czy lordozy. Regularne monitorowanie, w tym badania rentgenowskie, pomaga śledzić postęp i pozwala na odpowiednią interwencję, gdy jest to potrzebne.
Dla pacjentów z wrodzoną skoliozą, u których zakrzywienia obejmują duży odcinek kręgosłupa, leczenie gorsetem może być korzystne, szczególnie w leczeniu zakrzywień wtórnych. Jednak leczenie gorsetem jest zazwyczaj mniej skuteczne dla krótkich i nieruchomych zakrzywień.
W postępujących przypadkach, najczęściej stosowaną metodą jest leczenie chirurgiczne. Opcje chirurgiczne obejmują resekcję półkręgów, kontrolowanie zakrzywienia za pomocą rosnących prętów, fuzję kręgosłupa oraz operację za pomocą VEPTR (Pionowy Rozszerzalny Proteza Tytanowa Żebra).
Resekcja półkręgów polega na chirurgicznym usunięciu niekompletnego półkręgu odpowiedzialnego za powstanie wrodzonej skoliozy, co zapobiega dalszemu zakrzywieniu.
Za pomocą rosnących prętów umieszczonych między górnym a dolnym końcem krzywizny skoliozy, korekta może być osiągnięta bez fuzji kręgosłupa. Te pręty są okresowo przedłużane, co pozwala na odpowiednią korektę i wzrost aż do dorosłości. Nowszą techniką jest zastosowanie magnetycznych prętów rosnących, które redukują potrzebę powtarzanych operacji.
Fuzja kręgosłupa z kolei polega na zespoleniu kręgów razem, aby utrzymać korektę. Ta opcja jest bardziej odpowiednia dla młodych pacjentów z pełnym rozwojem kręgosłupa lub dorosłych.
Dla pacjentów ze skoliozą i nieprawidłowościami żeber, operacja VEPTR ma na celu poprawę skoliozy i rozszerzenie klatki piersiowej, zapobiegając niewydolności płuc. Klatka piersiowa jest rozszerzana, a operacja fuzji kręgosłupa jest przeprowadzana na końcu okresu dojrzewania, gdy osiągnięto wystarczającą objętość klatki piersiowej.
Podsumowując, wrodzona skolioza wymaga wczesnego rozpoznania i odpowiedniego leczenia w zależności od wieku pacjenta i postępu zakrzywienia. Regularne monitorowanie jest niezbędne, aby zapewnić najlepsze możliwe wyniki i uniknąć dalszych komplikacji.
Przeprowadź ten test, aby dowiedzieć się o swoim ryzyku skoliozy!
